گل و گیاه ظرافت

كرچك به خانواده فرفيون متعلق است. برگ‌ها در كرچك بسيار بزرگ بوده و معمولاً به رنگ‌هاي سبز و ارغواني هستند و از ۵ تا ۱۱ لوب تشكيل شده‌اند. ساقه در كرچك، گرد، بدون كرك و معمولاً سبز مايل به زرد مي‌باشد و از يك لايه مومي مايل به خاكستري پوشيده شده است كه در مزرعه به ساقه‌ها رنگي مايل به آبي مي‌بخشد. ريشه اين گياه طويل و كاملاً توسعه يافته است.

تكثير اين گياه به‌وسيله بذر كرچك صورت مي‌گيرد. در پاييز خاك به عمق ۲۵ تا ۳۰ سانتيمتر شخم زده شده و كودهاي دامي و شيميايي موردنياز به خاك اضافه مي‌شود. پس از ديسك زدن زمين، خريد بذر كرچك از اواسط اسفند تا اواخر فروردين كه خطر سرما از بين رفته است در زمين اصلي كاشته مي‌شود. براي كاشت كرچك فاصله بين رديف‌ها ۹۰ الي ۱۲۰ سانتيمتر و فاصله بوته‌ها روي رديف ۴۰ سانتيمتر در نظر گرفته مي‌شود. در كرچك‌هاي يك‌ساله و پاكوتاه فاصله رديف‌ها ۶۰ سانتيمتر در نظر گرفته مي‌شود. عمق كاشت با توجه به خاك محل كاشت ۵/۲ تا ۵ سانتيمتر در نظر گرفته مي‌شود.

ميزان بذر كرچك مصرفي براي هر هكتار ۱۵ الي ۳۰ كيلوگرم است. سخت‌ترين مرحله زراعت كرچك، برداشت و پوست كردن آن است. اما امروزه توسعه ماشين‌هاي مناسب و پرورش يا گزينش ارقام سازگار با كشت‌هاي وسيع، بيشتر مشكلات را حل كرده است. برداشت بذرها در زماني است كه ميوه‌ها كاملاً خشك شده‌اند. برداشت ديرهنگام به دليل ريزش بذور در اثر باز شدن ميوه‌ها سبب ضرر اقتصادي خواهد شد.